Küçüğüm sende ölme(mutlaka oku)

Aynı sokakta oturuyorduk. Her gün bir kızla geliyordu .Adı
esrarengizdi, herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse
gerçeği bilmezdi. Kirli sakalları vardı. Yeşil gözlü esmerdi.
Mahallenin kızları hayrandı ona. Bense nefret ederdim. Hiç kimseyle
konuşmaz. Sadece gelir geçerdi. Bir gün onunla yolda karşılaştık. Çok
güzel bir yüzü vardı. Bana gülümsedi. şaşırdım. Ama yine de onu
sevmiyordum. Fakat o çok farklıydı.Gece boyunca lambası yanardı. Uyumak
yeri ne onun evini seyrederdim. Onu sevmediğim halde her şeyiyle
ilgileniyordum. Yavaş, yavaş onu gözlemeye başladım. O an anladım ki,
Ona karsı hissettiğim şey sevgiymiş. Artık O eve gelmeden
uyuyamıyordum. Yanına gelen kızları kıskanırdım. Herkes onun kötü
olduğunu söyleyince. Hep onu savunurdum. Onunla karşılaşmak için kapıda
dururdum.


Onu yine yolda gördüm. Bana göz kırptı. Yanımdan geçerken onu çağırdım.
"Acelem var Küçüğüm" dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı,
eve gidip ağladım. Karar verdim Ona aşkımı ilan edecektim. Yolunu
gözledim. Bir gün onu gelirken gördüm. Peşine düştüm o eve girdi. Biraz
bekleyip kapıyı çaldım. Açtı "Ne var Küçüğüm" dedi. "Seni Seviyorum"
dedim. Gülümsedi "Evet" dedi. "Ne evet" dedim. Konuşmadı. Koşarak
dışarı çıktım. Bir ay boyunca evden çıkmadım.



Bir gün kızlarla konuşurken. Ambulans geldi onun evine girdi. Sedye
ile onu dışarı çıkardılar. Önümüzden geçerken. '"Ben de seni Küçüğüm"
dedi. Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu. Ağlayarak koşmaya
başladım. Aksama kadar sokakta gezdim. Göz yaşlarım durmadan akıyordu.
Sonra eve geldim. Annemler ondan bahsediyorlardı. Sevdiği bir kız
varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden kaçmış. Sokak
serserileri onu öldürmüş. Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış.
Kimi sevdiyse ölmüş. Çok sevip acı çekmiş. İntihar edip hastaneyi
aramış. Polisler evin duvarında "Küçüğüm" yazısını bulmuşlar. "KÜÇÜĞÜM
SEN DE ÖLME" yazıyormuş. "Ben de seni sevdim, sevdiklerim gibi sen de
ölme diye ben öldüm KÜÇÜĞÜM"



ben çok üzüldüm hikayeye