Dur !! Ne oLur Sende Gitme !!

DUR..! NE OLUR SENDE GİTME.!!!

Çağır beni,çağır da buyusun içimde biriktirdiğin bütün yalnızlıklarım

Adım adim buyur yalnızlık,yürüdükçe devalaşır kimsesizlik!

Dur ne olur sende gitme!

Yalnızlığın üzerime yüklediği bu sessizlik artık beni boğuyor

Buradayım baksana karanlığın tam ortasında

Ne olur artık gitme.Sana çok ihtiyacım var.
Kurtulmak istiyorum ama koşamıyorum.Çaresizlik öyle bir bulaşmış ki bu sokaklara takılıp düşüyorum.

Offf…Bu kadar mı zor,bu kadar mı zor sensizlik!! Canım o kadar çok acıyor ki artık bağırmak istiyorum sesimin yettiğince.

Bağıra bağıra ağlamak ve haykırmak istiyorum” anla artık anla !! seni seviyorum diye…
Ama olmuyor işte….

Ve yine o şarkı başlıyor bir uğultu misali ;

“ gitme ne olur gitme itirazlar elimde değil yalnızım yalnız yalnızlıklar elimde değil düşerken son bir kez yalana benimsin benim yalansan yalanı severim elimde değil..”

Biliyormusun….??

Seyirci kaldıysam bu yürek yangınlarına..Her yıla bir nefes tutar oldum..
Arta kalan küllerden.Kursuni sevdalara bir adım var.

Lakin..!!!!

Yüregime adım geçmiyor..

Ömür defterimizden hüzün yapraklarını yırttım

Ama…Yuregine adı’mı astım…